Ég sit í lest.
Lestin er stopp, hún stöðvaðist harkalega á teinunum fyrir
nokkrum mínútum. Á aðra hönd er urð og á hina er skógur. Við
hliðina á mér situr viðkunnanlegur karl sem lítur út fyrir að
vera embættismaður. Jakkafötin, skyrtan, gleraugun,
hárgreiðslan, úrið og skórnir benda til þess. Ég er búin að
fletta blaði sem ég fann í sætisvasanum. Þar er enn ein greinin
um mikilvægi fyrirmynda. Förebilder eins og þær heita á sænsku.
Hvenær hófst hin suðandi umræða um mikilvægi fyrirmynda? Einu
sinni las ég eitthvað eftir Foucault, ég man ekki hvert
umfjöllunarefnið var nema að hann notaði hugtakið sapere
aude. Það rifjaðist upp þegar ég fór að lesa um
fyrirmyndir. Ég gúgglaði og komst að því að Fúkki hefur
stolið þessu frá Immanúel Kant sem stal þessu frá rómversku
skáldi, sniðugir karlar eru alltaf að stela einhverju sniðugu. En
já, ég lærði einu sinni smávegis í latínu (mér fannst það
frekar skemmtilegt en ég var ekki sérlega góður námsmaður) og
þetta sapere aude sat í mér. Ég held að það þýði að maður
eigi að þora að fara eftir eigin innsæi og skynsemi í stað þess
að leita uppi fyrirmyndir til að elta. En nú brunar lestin aftur
eftir teinunum.
Um daginn sá ég nýja íslensk/útlenska mynd um Guðmundar- og Geirfinnsmálið. Það er margt ágætt í myndinni en ekkert kom mér á óvart, enda hef ég fylgst með þessu undarlega ruglmáli og lesið ótal plögg um það frá barnæsku. En í myndinni kom fram sú vafasama söguskoðun að fram á 8. áratug síðustu aldar hafi Ísland verið lítið samfélag þar sem allir þekktu alla og að hér hafi ríkt óskaplegt sakleysi fram til þess tíma er tveir margumræddir menn gufuðu upp. Þetta fór örlítið fyrir brjóstið á mér. Ekki er ég neinn sagnfræðingur, og raunar algjör amatör með mjög gloppótta söguþekkingu, en ég hef lesið blöð, bækur og dómsskjöl og veit vel að Ísland fortíðar var ekkert saklaust krúttsamfélag frekar en núna og á Íslandi hvarf fólk, það voru framdir glæpir, hér var spilling og ýmislegt vafasamt í gangi löngu fyrir tíma Guðmundar- og Geirfinnsmáls. Í gærkvöldi var ég að hugsa um þessa áhugaverðu söguskoðun, að Ísland hafi verið laust við glæpi og spillingu langt fram eftir síðustu öld. Það leid
Kommentarer
Skicka en kommentar