Ljótar ljósmyndir

Stolin mynd af bæjarleikhúsinu 

Í krummaskuðinu Krummaborg er gamalt leikhús sem á sér langa sögu. Það stendur við götu sem heitir Horní og er um 200 metra frá aðaltorginu þar sem ég er stödd núna. Í leikhúsinu er kaffihús/bar, eina slíka lókalið ég hef komið inn á í Tékklandi þar sem ekki má reykja. Anddyri leikhússins minnir mig pínulítið á gamla Nýja bíó eða jafnvel Hafnarfjarðarbíó (sem var eitt fallegasta bíó Íslands - en auðvitað var það eyðilagt), það er einhver svoleiðis stemning þarna. Kaffihúsið á neðstu hæð er skemmtilega gamaldags og ekkert of fínt, mismunandi ljósakrónur og lampar og þjónustustúlkan var hressileg. Mér leið samt dálítið eins og á kaffistofu sagnfræðinga við Háskóla Íslands þarna inni í gærkvöldi. Á svæðinu voru nefnilega tólf karlar og ein kona (ég). Já og skömmu síðar bættist þrettándi karlinn í hópinn.

Úr anddyrinu

Hann hefur komið sér upp
listamannslegu yfirbragði
dávaldurinn og stjörnu-
spekingurinn frá Budejovice.

Kannski hanga tékkneskar konur lítið á kaffihúsum og börum en þegar ég fór á klósettið datt mér í hug önnur skýring á fjarveru þeirra. Í anddyri leikhússins er nefnilega hörmulega ósmekkleg ljósmyndasýning. Myndirnar eru sams konar og eru stundum af hálfberum konum (eða voru? ég vona að þetta sé liðin tíð) á öftustu síðu í dönskum blöðum og Séð og heyrt og víðar. Jesúítarnir sem stofnuðu leikhúsið einhverntíma upp úr 1600 ættu að sjá þessa skelfingu. Ég tók auðvitað mynd af kynningunni á myndasmiðnum og fletti honum svo upp á netinu áðan og komst að því að hann tekur ekki bara kjánalegar myndir heldur er hann líka stjörnuspekingur og dáleiðandi! Varúð: Það er algjörlega ykkar vandamál ef þið smellið á þessa krækju en svona eru myndirnar á ljósmyndasýningunni í fallega leikhúsinu og meira að segja margar enn hryllilegri af brjóstaberum konum í soft fókus (það þýðir ekkert segja að ég hafi ekki varað ykkur við).

Í gær var ákveðið að nóg væri komið af dýraholdsáti í bili og farið á grænmetisstaðinn Laibon, sem er líklega eini grænmetisveitingastaður bæjarins. Á móti okkur tók geltandi hundur. Það er reyndar mjög algengt að hundar verði á vegi manns hérna og það má hafa dýrin sín með sér hvert sem er - sem mér finnst í raun alveg ágætt. En það sem verra var er að maturinn var annars vegar jukk sem júróhippatýpan hitaði í örbylgjuofni og hins vegar djúpsteikt grænmeti í deigi sem var ekkert spes. Þetta slapp svo sem alveg og var ekkert óætt en ég ætla bara að halda mig við gúllas, snitsel og kannski fisk á meðan ég er hérna, ég á líka alveg eftir að prófa vatnakarfa. Það kostar lítið að borða í Tékkó. Það er hægt að fá ágæta máltíð fyrir tvo fyrir tvöþúsundkall. Og já, bjórinn er ódýrari en vatnið, hann kostar jafnvel bara svona eina evru.

Annað sem er títt er að facebook er biluð í Tékkó. Hún næst alla vega ekki hjá mér þannig að það þýðir ekkert að senda mér skilaboð í gegnum það verkfæri Satans.

Tékkneskir karlmenn spjalla á leikhúsbarnum

Ég að býsnast yfir smekklausum ljósmyndum